Blu-ray ფორმატი ყველაზე პერსპექტიული ტექნოლოგიაა ოპტიკური მედიის მონაცემების ჩაწერისთვის. მას აქვს მრავალი მნიშვნელოვანი უპირატესობა, რამაც საშუალება მისცა Blu-ray დისკებს წამყვანი პოზიცია დაეკავებინათ ბაზრის მთავარ სეგმენტში, კონკურენციის გადაადგილებით.
პირველი თაობის ოპტიკური მედია
მონაცემთა მატარებლების განვითარების მნიშვნელოვანი ნახტომი იყო ე.წ. ოპტიკური საშუალებები, უფრო ცნობილი როგორც კომპაქტ დისკები, რომლებმაც თითქმის სრულად ჩაანაცვლეს მაგნიტური ფლოპი დისკები. კონცეპტუალურად, ისინი ვინილის ჩანაწერების გაუმჯობესებული ვერსია იყო, რომლებიც ბავშვობიდან იცნობდნენ, მხოლოდ ხმოვანი ტრეკების ნაცვლად მათზე იწერებოდა ნულები და ერთები, რომლებიც იკითხებოდა არა ნემსით, არამედ ლაზერის თხელი სხივით. იმის გამო, რომ ლაზერის სხივი გაცილებით თხელია, ვიდრე ნემსი, შესაძლებელი გახდა ექვსასი მეგაბაიტის მონაცემების ჩაწერა ერთ თორმეტ სანტიმეტრიან დისკზე. კომპაქტ დისკები პირველი თაობის ოპტიკური საშუალებები იყო. მოგვიანებით, გასაყიდად გაიყიდა ხელსაწყოები, რომლებიც თვითონ ჩაწერეს მონაცემებს ასეთ დისკებზე და CD– ებზე, გადატვირთვის შესაძლებლობით.
მეორე თაობის DVD– ს ზედაპირის უფრო მკვრივი სტრუქტურა ჰქონდა, ვიდრე CD– ებს. დისკის არეალის უფრო პროდუქტიულად გამოყენების შესაძლებლობა გამოჩნდა იმის გამო, რომ შეიქმნა ლაზერული სხივის გენერატორი უფრო მოკლე ტალღის სიგრძით, ანუ უფრო თხელით. შედეგად, ბევრად მეტი ინფორმაციის ჩაწერა შეიძლება იმავე არეზე. ერთ ფენად გადაღებულ DVD- ს შეიძლება ჰქონდეს დაახლოებით 4,5 გიგაბაიტიანი მონაცემები და მრავალსართულიანი ორმაგი ორმხრივი დისკების გამოგონებამ შესაძლებელი გახადა 16 გიგაბაიტის ჩაწერა ერთ დისკზე.
ოპტიკური მედიის განვითარების შემდეგი ეტაპი იყო HD DVD ფორმატი, ანუ მაღალი განმარტება DVD. წინა ტიპის მედიისგან განსხვავებით, HD DVD– ს ჩაწერისა და კითხვის დროს გამოიყენებოდა არა წითელი, არამედ იისფერი ლაზერი, რომლის ტალღის სიგრძე კიდევ უფრო მოკლე იყო, ამიტომ დაახლოებით 15 გიგაბაიტიანი მონაცემები დაფიქსირდა ერთ ფენად 12 სანტიმეტრიან დისკზე.
Blu-ray- ის უპირატესობები
HD DVD- ს მსგავსად, Blu-Ray არის მესამე თაობის ოპტიკური მედია. ის შეიქმნა კომპანიების მიერ, რომლებიც კონკურენციას უწევთ HD DVD მწარმოებლებს. Blu-Ray- ს შემთხვევაში, იგივე ლურჯი-იისფერი ლაზერი გამოიყენებოდა HD DVD მოწყობილობებში, მაგრამ მნიშვნელოვანი განსხვავება იყო თავად დისკში. ოპტიკური საშუალებების სამივე თაობა შედგებოდა პოლიკარბონატის ფუძისგან, რომელზეც სპეციალური ფენა იყო გამოყენებული, რომელიც ემსახურებოდა მონაცემების ჩაწერასა და შენახვას. ეს ფენა არ იყო მდგრადი მექანიკური დაზიანების მიმართ, რაც ხშირად იწვევს დისკების დაზიანებას ნაკაწრების ან ჭუჭყის გამო. 2004 წელს გამოიგონეს ფუნდამენტურად ახალი ტიპის პოლიმერული საფარი, რომელიც იცავდა Blu-Ray დისკებს მექანიკური სტრესისგან, რაც მათ გაცილებით მტკიცე და გამძლე გახდიდა. გარდა ამისა, ამან შესაძლებელი გახადა დამცავი ფენის სისქის ექვსჯერ შემცირება, რამაც შესაძლებელი გახადა ერთ დისკზე 25 გიგაბაიტის დაწერა.
ამ ინოვაციებმა გამოიწვია ის ფაქტი, რომ თითქმის ყველა კინოკომპანია გადავიდა Blu-Ray ფორმატზე 2008 წლისთვის, ხოლო HD DVD მწარმოებელმა უარი თქვა ტექნოლოგიის შემუშავებაზე, რათა თავიდან აეცილებინა "ფორმატის ომი". Blu-Ray ფორმატის ყველაფრის გარდა, უფრო მოწინავე ტექნოლოგიები გამოიყენეს უკანონო კოპირებისგან დასაცავად, რაც, რა თქმა უნდა, დამატებითი არგუმენტი გახდა ამგვარი მედიის მთავარი მომხმარებლებისთვის - კინოკომპანიებისა.
