მრავალფეროვანი სამხედრო და სამოქალაქო ამოცანების გადასაჭრელად ხშირად საჭიროა ადგილის კოორდინატებისა და ამჟამინდელი დროის ზუსტად განსაზღვრა. თანამედროვე ტექნოლოგიებმა შესაძლებელი გახადა მთელი რიგი სატელიტური სისტემის შექმნა, რაც შესაძლებელს გახდის ასეთი მიზნების წარმატებით მიღწევას. დღეს ყველაზე ცნობილი სატელიტური სანავიგაციო სისტემებია GPS და GLONASS.
სატელიტური სანავიგაციო სისტემის შემუშავების პირველი მცდელობები 1950-იანი წლების ბოლოს იწყება. იდეა იყო მარტივი და ნათელი: ხელოვნური თანამგზავრის პოზიციისა და მისი სიჩქარის მიხედვით, დედამიწის ზედაპირზე შესაძლებელია ობიექტის საკუთარი კოორდინატებისა და სიჩქარის დადგენა. მაგრამ ამ ტექნოლოგიის განხორციელება მხოლოდ ორი ათწლეულის შემდეგ დაიწყო. 1974–1993 წლებში ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა დედამიწის დაბალი ორბიტაზე 24 თანამგზავრი გაუშვა, რამაც შესაძლებელი გახადა მთელი პლანეტის სრულად დაფარვა. შექმნილი სანავიგაციო სისტემის მთავარი მიზანი, რომელსაც GPS (გლობალური პოზიციონირების სისტემა) უწოდეს, რა თქმა უნდა, სამხედრო იყო. სატელიტისა და სახმელეთო ტექნიკის კომპლექსმა ამერიკელ სამხედროებს მისცა შესაძლებლობა, რაკეტების ზუსტი მიზანმიმართულიყვნენ მობილური და სტაციონარული სახმელეთო და საჰაერო სამიზნეებისკენ. საბჭოთა კავშირმა GPS ანალოგის შექმნა გაცილებით გვიან დაიწყო. გლობალური სანავიგაციო გლობალური სატელიტური სისტემის (GLONASS) პირველი დედამიწის ობიექტი ორბიტაზე 1982 წელს გაუშვეს, ხოლო რუსეთის თანამგზავრების თანავარსკვლავედი სტანდარტულ ნომერამდე აიყვანეს 1995 წელს. GPS და GLONASS– ის მუშაობის პრინციპი იგივეა. სატელიტებიდან გამოყოფილი სიგნალი ეგზავნება მიწაზე დამონტაჟებულ მოწყობილობას, მაგალითად, თქვენი მანქანის ნავიგატორს. მიმღები განსაზღვრავს მანძილს სანავიგაციო სისტემაში შესულ თითოეულ თანამგზავრამდე (ობიექტის კოორდინატების დასადგენად მინიმუმ ოთხი მათგანია საჭირო). ავტომატური შედარებისა და გამოთვლების შემდეგ, მიმღები იძლევა თქვენი ადგილმდებარეობის ზუსტ დროს და კოორდინატებს. რაც შეეხება GLONASS- სა და GPS- ს შორის განსხვავებებს, ექსპერტები ფაქტს, რომ შიდა თანამგზავრები პლანეტის ბრუნვასთან სინქრონიზებული არ არის, რუსული სისტემის უნიკალურ უპირატესობებს მიაწერენ. ეს თვისება სისტემას უკეთეს სტაბილურობას ანიჭებს; არ არის საჭირო სივრცის თანავარსკვლავედის თითოეული ობიექტის პოზიციის დამატებით შეცვლა. GLONASS– ის უარყოფითი მხარეები მოიცავს უფრო მოკლე სატელიტის ხანგრძლივობას და უფრო დაბალ სიზუსტეს გეოგრაფიული კოორდინატების განსაზღვრისას, მის ამერიკელ კოლეგასთან შედარებით. GLONASS– ის დანიშნულება არ შემოიფარგლება მხოლოდ სამხედრო მიზნებით. ნავიგაციის მხარდაჭერა გულისხმობს სისტემის რუსულ და უცხოელ მომხმარებლებზე სისტემის სამოქალაქო სიგნალებზე უსასყიდლოდ ხელმისაწვდომობას. პორტატული ნავიგატორი ხდება ლოიალური და შეუცვლელი დამხმარე მძღოლი, ტურისტი, მონადირე და მეთევზე.
