დღეს საკუთარი მობილური ტელეფონის ქონა ზებუნებრივი აღარ არის და საშუალო შემოსავლის მქონე ადამიანს შეუძლია ამ მოწყობილობით სარგებლობა. არც ისე დიდი ხნის წინ, პლანეტის ყველა მკვიდრს ჰქონდა მობილური ტელეფონები. ისინი წარმატებით ჩაანაცვლეს პეიჯერებით.
პეიჯერი არის მოწყობილობა, რომელსაც შეუძლია მიიღოს ტექსტური შეტყობინებები იმ ოპერატორისგან, რომელთანაც მუშაობს. ქსელის თითოეულ პეიჯერს აქვს საკუთარი ნომერი. ეს ნომერი არის მოწყობილობის უნიკალური იდენტიფიკატორი და საშუალებას გაძლევთ გაგზავნოთ შეტყობინება კონკრეტულ აბონენტს.
მობილური ტელეფონის ან სმარტფონისგან განსხვავებით, შესაბამისად, აბონენტი იძულებულია გამოიყენოს იგივე პროვაიდერის მომსახურება. ამის შემდეგ, საკომუნიკაციო მომსახურების მიმწოდებელმა კომპანიების უმეტესობამ ისწავლა მომხმარებლის მოწყობილობების განახლება, რათა სხვა აბონენტები მოიზიდოს სხვა ქსელებიდან.
პეიჯინგის კომუნიკაციის მთავარი მინუსი არის მიღებულ შეტყობინებას რაიმე ფორმით რეაგირების შეუძლებლობა. შედეგად, სრულიად გაუგებარია, მიიღო თუ არა აბონენტმა მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ან დარჩა იგი შეუმჩნეველი. გარდა ამისა, ხშირად მორალურად რთულია ქოლცენტრის ოპერატორებთან კომუნიკაცია და მათთვის პირადი ინფორმაციის მიწოდება. ნებისმიერი ინფორმაცია. ამასთან, ინტერნეტის განვითარებასა და მობილური ტელეფონების რაოდენობის ზრდასთან ერთად დაინერგა ტექნოლოგიები, რომლებიც საშუალებას გვაძლევს ელექტრონული ფოსტით ან SMS შეტყობინებებით მიიღოთ ფეიჯზე.
დღეს, პეიჯერები იშვიათად გამოიყენება, მაგრამ ტექნოლოგიამ მიიღო ახალი განვითარება მანქანის სიგნალიზაციისა და უსაფრთხოების სისტემებში. კომპანიებმა, რომლებიც ამ ბაზარზე მომსახურებას ასრულებდნენ, 90-იან წლებში შეწყვიტეს არსებობა. ამასთან, ჯერ კიდევ რჩება რამდენიმე მსხვილი ოპერატორი, რომლებიც მუშაობას განაგრძობენ ამ მიმართულებით.
