LTE (გრძელვადიანი ევოლუციის) ქსელი მობილური მონაცემთა გადაცემის ერთ-ერთი სახეობაა. ასეთი ქსელების შექმნის პროექტი შეიქმნა უკაბელო არხებით ინფორმაციის გადაცემის ამჟამინდელი საშუალებების გასაუმჯობესებლად.
ამჟამად, LTE ქსელები მოიხსენიება როგორც უსადენო კომუნიკაციის მეოთხე თაობა (4G). ძირითადი უპირატესობა წინა თაობასთან შედარებით არის მონაცემთა გადაცემის მაღალი მაჩვენებლები. ეს აშკარა პლუსია მომხმარებლებისთვის. თავის მხრივ, პროვაიდერებს შეუძლიათ გამოიყენონ LTE ტექნოლოგია თავიანთი დაფარვის გასაზრდელად ახალი აღჭურვილობის დაყენების გარეშე.
LTE საბაზო სადგურის დაფარვის ოპტიმალური რადიუსია 5 კმ. საჭიროების შემთხვევაში, მითითებული დიაპაზონი შეიძლება გაგრძელდეს 100 კმ-ზე. ბუნებრივია, ასეთი დიდი დაფარვის ზონა უზრუნველყოფილია ანტენის საკმარის სიმაღლეზე დაყენებით და არ გულისხმობს მის გამოყენებას ურბანულ გარემოში.
მსოფლიოში პირველი კომერციული LTE ქსელი შვედეთში 2009 წელს ამოქმედდა. რუსეთში ამ სტანდარტის შემუშავებას ჯერ არ მიუღია აქტიური მხარდაჭერა. ეს იმის გამო ხდება, რომ LTE ქსელებთან მუშაობისთვის ოპერატორებს უნდა ჰქონდეთ განკარგულებაში გარკვეული დიაპაზონის სიხშირე.
2012 წლის მაისში Yota– ს ოპერატორმა გააქტიურა LTE ქსელი მოსკოვში. ამ დრომდე უმეტეს სერვისებს აწვდიდნენ WiMax არხს. Yota– ს აქტიურ მომხმარებლებს წინასწარ ჰქონდათ შესაძლებლობა გაცვლიან "ძველ" მოდემებს აღჭურვილობასთან, რომელიც მუშაობს LTE არხთან. უნდა აღინიშნოს, რომ დედაქალაქში LTE ქსელის ამოქმედებამდე ასეთი არხები უკვე მოქმედებდნენ ნოვოსიბირსკში და კრასნოდარში.
LTE ტექნოლოგიების ნელი ინტეგრაცია უარყოფით გავლენას ახდენს კომპიუტერული ტექნოლოგიის განვითარებაზე. ეს ეხება ძირითადად ყველა სახის პლანშეტურ კომპიუტერებს და კომუნიკატორებს. ამ მოწყობილობების ნაწილი მხარს უჭერს LTE კავშირს.
LTE ქსელების ფუნქციონირება რუსეთში უზრუნველყოფილია ისე, რომ როდესაც დატოვებთ შესაბამისი ანტენების დაფარვის ზონას, განხორციელდება მყისიერი გადართვა შედარებით ძველ არხებზე. ბუნებრივია, ამ ფუნქციას მხარს უჭერს მხოლოდ ის მოწყობილობა, რომელსაც შეუძლია მუშაობა LTE, WiMax და GPRS არხებით.
