GSM არის ციფრული მობილური საკომუნიკაციო სტანდარტი, რომელიც დღეს ერთ – ერთი ყველაზე ფართოდ გამოიყენება მსოფლიოში. მას მხარს უჭერს ოპერატორების დიდი რაოდენობა და ახორციელებს რადიოსიხშირეების გადაცემას კონკრეტულ დიაპაზონში, რაც საშუალებას იძლევა ხმოვანი ზარები განხორციელდეს დიდ მანძილებზე.
ისტორია და გამოყენება
სტანდარტმა მიიღო თავისი სახელი იმ კომპანიების ჯგუფის საპატივსაცემოდ, რომლებმაც შეიმუშავეს Groupe Special Mobile სტანდარტი. შემდგომში ამ ჯგუფს ეწოდა მობილური კომუნიკაციების გლობალური სისტემა. სტანდარტის შემუშავება დაიწყო 1982 წელს, როდესაც რამდენიმე ევროპული სატელეფონო კომპანია შეუერთდა ერთიანი ფიჭური სისტემის შექმნას, რაც საშუალებას მისცემს ზარს დარეკოს სპეციფიკურ 900 მეგაჰერციან სიხშირეზე ევროპაში. ამ დავალების შესრულების შემდეგ, სტანდარტი სერტიფიცირებული იქნა 1991 წელს და გავრცელდა მთელ მსოფლიოში.
დღეს GSM მხარს უჭერს არა მხოლოდ ხმოვანი კომუნიკაციის მომსახურებებს, არამედ პაკეტური მონაცემების (GPRS) სერვისებს ინტერნეტში. მოკლე ტექსტური შეტყობინებების (SMS) და ფაქსიმილური მონაცემების გაცვლა ასევე ხორციელდება GSM– ის საფუძველზე.
GSM საშუალებას გაძლევთ განსაზღვროთ დარეკვის ნომერი, სხვა აბონენტისთვის გადამისამართება, საკონფერენციო ზარები (3 ან მეტი აბონენტი) და ხმოვანი ფოსტა.
სტანდარტის უპირატესობები და უარყოფითი მხარეები
GSM საშუალებას გაძლევთ შექმნათ კომპაქტური რადიო მოდულები, რომლებიც მნიშვნელოვნად მსუბუქია და მცირეა, ვიდრე ანალოგური ქსელების უმეტესობა. ამ მიდგომის განხორციელება მიიღწევა რადიო კოშკების ხარჯზე მონაცემთა გადაცემის განხორციელების სტრუქტურის გამო, ე.ი. საბაზო სადგურები, რომლებიც აანალიზებენ აბონენტების სიგნალებს.
ქსელი ასევე უზრუნველყოფს კომუნიკაციის საკმარისად მაღალ ხარისხს GSM კოშკების დაფარვის რადიუსში. ქსელი უფრო ტევადია, რაც უზრუნველყოფს აბონენტების დიდი რაოდენობის მიერ ქსელის ერთდროულ გამოყენებას. ეს აღწევს შედარებით მცირე რაოდენობის ჩარევას რადიოსიგნალში.
GSM– ს აქვს კარგი დაცვა სიგნალის დაშიფვრის ალგორითმების მეშვეობით მოსმენისგან. დიდი უპირატესობაა როუმინგის შესაძლებლობა, რაც აბონენტს საშუალებას აძლევს გადაადგილდეს მსოფლიოში, ოპერატორის ან ტელეფონის ნომრის შეცვლის გარეშე.
ასევე არსებობს გარკვეული ნაკლოვანებები ქსელში. პირველი, GSM მიდრეკილია სიტყვის დამახინჯებისკენ, ციფრული დამუშავებისა და შუალედურ სადგურზე სიგნალის გადაცემის გამო. მეორეც, შეზღუდულია ერთი კოშკის დაფარვა, რომელიც არ არის 120 კმ-ზე მეტი გამაძლიერებლებისა და ცალკეული მიმართულების ანტენების გამოყენებისას.
ქსელისთვის საჭიროა უფრო მეტი გადამცემი და ტექნოლოგია, ვიდრე სხვა სტანდარტების (მაგ. AMPS) ქსელები.
უმეტეს ქვეყნებში GSM იცვლება CDMA სტანდარტით, რომელსაც აქვს გარკვეული უპირატესობა GSM– სთან შედარებით. მაგალითად, CDMA– ს გამოყენებით შესაძლებელია მონაცემთა გადაცემა უფრო სწრაფი, რაც აუმჯობესებს კომუნიკაციის ხარისხს და საშუალებას გაძლევთ უფრო სწრაფად იმუშაოთ ინტერნეტში უფრო დიდი და უფრო ძლიერი არხის გამო.
