სენსორული ტელეფონის შექმნის პირველი მცდელობა წარმატებით განხორციელდა 20 წლის წინ. დრო იცვლება, ახალი ტექნოლოგიები არ დგას და ახლა სენსორულმა ტელეფონებმა მყარი პოზიცია დაიკავეს მობილური ტელეფონების ბაზარზე.
შეეხეთ ტელეფონებს
ვერ წარმოვიდგენთ თანამედროვე ცხოვრებას მობილური ტელეფონის გამოყენების გარეშე, ის მისი განუყოფელი ნაწილი გახდა. მაგრამ ათი წლის წინ ყველას არ შეეძლო მობილური ტელეფონის შეძენა, ძირითადად იგი ძვირადღირებულ ნივთად ითვლებოდა.
ამჟამად მობილური ტექნოლოგიების ინდუსტრია დინამიურად ვითარდება, ყოველწლიურად სულ უფრო და უფრო ახალი მოდელები იქმნება. ამასთან, სენსორული ტელეფონები გახდა ნამდვილი რევოლუცია ამაში, რამაც ფართო პოპულარობა მოიპოვა მომხმარებლებში და პრაქტიკულად ჩაანაცვლა გაყიდვების ჩვეულებრივი "ბიძგი".
პირველი სენსორული ტელეფონის შემქმნელი
ეს რამდენიმე ადამიანმა იცის, მაგრამ სინამდვილეში პირველი სენსორული ტელეფონი გამოიგონა 1993 წელს IBM კორპორაციამ, რომელმაც თავისი საქმიანობის უმეტესი ნაწილი კომპიუტერული ტექნოლოგიის შექმნას მიუძღვნა.
ეს კომპანია დაარსდა ჯერ კიდევ 1896 წელს ინჟინერ ჰერმან ჰოლერიტის მიერ. თავდაპირველად მას ტაბულაციური მანქანების კომპანია ერქვა და საანგარიშო და ანალიტიკური მანქანების წარმოებით იყო დაკავებული. 1911 წელს TMC შეუერთდა ჩარლზ ფლინტის კომპანიებს - International Time Recording Company და Computing Scale Corporation. ამ პროცესის შედეგად ჩამოყალიბდა კორპორაცია Computing Tabulating Recording (CTR). 1917 წელს CTR შემოვიდა კანადის ბაზრებზე International Business Machines (IBM) ბრენდით, ხოლო 1924 წელს ამერიკის სამმართველომაც შეცვალა სახელი.
IBM Simon
პირველ სენსორულ ტელეფონს IBM Simon დაარქვეს. იმ წლებში, როგორც ჩანს, ეს იყო ყველაზე მაღალი გამოგონება ტელეფონებს შორის და ნამდვილი სენსაცია მოჰყვა, თუმცა ის იწონიდა 0,5 კგ-ზე მეტს და ჰგავდა "აგურს", რომელსაც საერთო არაფერი აქვს თანამედროვე მსუბუქ აპარატებთან. მიუხედავად იმისა, რომ მისი სენსორული ეკრანი შეიქმნა სტილთან მუშაობისთვის, ოპერაციების უმეტესობა შეიძლება თითებით ჩატარდეს.
სიმონი აღჭურვილი იყო 160 * 293 შავი და თეთრი ეკრანითა და ჩაშენებული მოდემით. მრავალჯერადი დატენვის ელემენტს შეაფასეს ერთი საათის უწყვეტი საუბრის დრო ან 8-12 საათი ლოდინის დრო. გარდა ამისა, ტელეფონს აქვს სპეციალური ჭრილობა დამატებითი მეხსიერებისათვის.
ოპერაციული სისტემა იყო DOS- ის ვერსია, რომელიც შეიქმნა Datalight- ის მიერ. ტელეფონს ჰქონდა 1 მბ ოპერატიული მეხსიერება და 1 მბ სხვადასხვა მონაცემებისა და პროგრამებისთვის. IBM Simon სისტემა ითვალისწინებდა ფაქსების, ელექტრონული ფოსტის მიღებას, მას შეეძლო პეიჯერის ფუნქცია და ასევე აწარმოებდა ჩადგმული პროგრამების გამოყენებას.
ასეთი ტელეფონის ღირებულება ძალიან მაღალი იყო - დაახლოებით 900 აშშ დოლარი, ოპერატორთან ხელშეკრულების გაფორმების პირობით, ორ წლამდე, ან 1100 ამ პირობით. მთელი თავისი უნიკალურობის მიუხედავად, გაჯეტი ხშირად ვერ ხერხდებოდა და მომხმარებლებს შორის ფართო დისტრიბუციას ვერ იღებდა. შედეგად, IBM– მა მიატოვა მობილური წარმოების იდეა.
